Yok Oluştan Doğan Varlık

Bir şeyi var eden kimi zaman yok oluşu değil midir zaten? İyiliği kötülüğün , doğruyu yanlışın, sevgiyi nefretin yok oluşu var etmez mi? Sahiden kim belirliyor iyiyi, doğruyu siz de merak etmiyor musunuz? Mesela ilk harf nasıl oluştu, ilk konuşma nasıl başladı, doğruya ilk kim doğru dedi? Bu sorumu çok derin anlamayın doğru kelimesinden bahsediyorum sadece. Evet inananlar için bir doğru-yanlış çizgisi var ve bu onları daha sağlam şekilde ayakta tutuyor. Peki diğerleri, onlar nasıl dayanıyor? Ölüme, nefrete, abartı sevgiye, zulme nasıl katlanıyorlar? İnandıkları doğrultusunda yol alabilmek için biraz da sabretmek gerekir ne de olsa ama inanmayanlar? 

İnanç bir düşünceye çok sağlam bir biçimde, içten, gönülden bağlı bulunma, inanma demektir. Ve bence inanç aynı zamanda bir güç kaynağıdır. En basit şekilde bunu şöyle örneklendirebiliriz bir hedefiniz olsun ama onu yapabileceğinize dair inancınız sıfır sizce bunu yapabilme ihtimaliniz ne kadardır?